| „ | "Ale no dobra to anegddotka o Eterze. Otóż mój dziadek, wiele lat temu musiał ukryć skubańca przed Mrocznymi Elfami. Uuu. Straszni goście.
— Thor do Avengersów
|
” |
Pierwsza Bitwa na Svartalfheimie była konfrontacją Mrocznych Elfów i Asgardczyków oraz ostateczną bitwą Pierszym Konflikcie z Mrocznymi Elfami.
Spis treści
Wstęp
| „ | "Istnieją byty starsze niż kosmos. To, co nosisz w sobie, jest jednym z nich. Nasze Państowo nie jest wieczne. Miało swój świt, będzię miało swój zmierzch. Nim nastał świt siły ciemności, Mroczne Elfy, rządziły absolutne."
|
” |
Mroczne Elfy są najstarszym istniejącym gatunkiem, rządzącym niekwestionowanym przez niezliczone wieki przed Wielkim Wybuchem, prosperującym w bezkształtnej, bezświetlnej pustce, którą Asgardczycy nazywają Ginnungagap. Jednak po stworzeniu obecnego wszechświata moc Mrocznych Elfów osłabła, a ich wpływ w kosmosie został zmniejszony wraz z wprowadzeniem manifestującego się światła. Mroczne Elfy ostatecznie osiedliły się w Svartalfheimie, najciemniejszym i najmroczniejszym z Dziewięciu Królestw połączonych „drzewem świata” Yggdrasil, jednym z niewielu miejsc we wszechświecie wystarczająco ciemnym, by je utrzymać .
Przez miliony lat Mroczne Elfy starały się powrócić do swojej dawnej potęgi. Kulminacją tej tęsknoty było panowanie Malekith, utalentowanego czarnoksiężnika Mrocznych Elfów, który zdobył Kamień Rzeczywistości, z sześciu Kamieni Nieskończoności stworzonych przez Kosmiczne Istoty z szczątków. osobliwości, która poprzedzała wszechświat. Malekith był w stanie manipulować Kamieniem Rzeczywistości, zamieniając go w upłynnioną broń zwaną Eterem. Ta broń miała moc przekształcania materii w ciemną materię i, w praktyce, mogła przywrócić cały wszechświat do wcześniejszego stanu całkowitej ciemności, niszcząc każdą istniejącą formę życia, z wyjątkiem Mrocznych Elfów, które znów byłyby w stanie królować.[1]
Bitwa
Bor przybywa do Svartalfheimu
| „ | ” |
W roku 2988 p.n.e., Koniunkcja, kosmiczne wydarzenie, w którym Dziewięć Królestw są wyrównane, miało miejsce, otwierając Wormhole między Sferami. Malekith starał się wykorzystać Koniunkcję, aby rozpocząć ludobójczy podbój wszechświata, zaczynając od innych Królestw.
Mroczne Elfy niebezpiecznie zbliżyły się do sukcesu w swoim planie uwolnienia Eteru na cały wszechświat, ale zapobiegła im to interwencja Asgardczyków, samozwańczych obrońców Dziewięciu Królestw. Pod dowództwem króla Bora armia Asgardu Einherjar najechała Svartalfheim, prowadząc do decydującej bitwy. Podczas gdy Mroczne Elfy okazały się godnymi wrogami, Asgardczycy byli w stanie ich odeprzeć, wytrzymując nawet wzmocnioną „przeklętą” klasę wojowników Mrocznych Elfów. Bor użył portalu otwartego przez Bifrost, aby zabrać Eter na chwilę, zanim Malekith w końcu uwolnił swoją niszczycielską moc.
Zdając sobie sprawę, że bitwa została przegrana, Malekith przypuścił ostatni desperacki atak, zrzucając całą flotę powietrzną Mrocznych Elfów na pole bitwy, unicestwiając większość obu armii i pozostawiając ocalałych Asgardczyków w chaosie. Malekith wykorzystał chaos, by uciec na ostatniej pozostałej Arce, wraz ze swoim porucznikiem Algrimem i kilkudziesięcioma wojownikami, którzy przeżyli. Asgardczycy założyli jednak, że wszystkie Mroczne Elfy zginęły w bitwie. Bor, zdając sobie sprawę, że Eter jest zbyt potężny, by go zniszczyć, nakazał zakopać broń w odległym świecie, gdzie nikt nigdy nie mógł jej znaleźć.
Tymczasem Malekith i inne ocalałe elfy weszły w stan przedłużonej hibernacji na pokładzie Arki, z zamiarem obudzenia się, gdy Eter ujawni się na nowo i będą mogli podjąć drugą próbę całkowitego podboju.[1]
Skutki
Jane Foster odkrywa Eter
| „ | ” |
Następna Koniunkcja miała miejsce 5000 lat później. Po zbadaniu anomalii grawitacyjnych w magazynie w Londynie, Jane Foster została przetransportowana do kryjówki Eteru i została opętana przez Kamień Nieskończoności, budząc Malekitha i jego armii, która zaplanowała następną ofensywę przeciwko Asgardczyką w ich ostatniej próbie odzyskania Eteru i przekształcenia wszechświata w wieczną ciemność.
Foster była ścigana przez Dziewięć Królestw, zanim Malekith w końcu uzyskał Eter na Svartalfheimie.
Malekith następnie udał się na Ziemię, gdzie niebezpiecznie zbliżył się do realizacji swojego planu, zatrzymany jedynie przez interwencję Thora, wnuka Bora, który wywołał bitwę z Malekithem i zabił go, kończąc zagrożenie ze strony Mrocznych Elfów na zawsze.[1]
